نابود ساختن بناهاي کفر و نفاق از جمله موجبات دعا کردن براي آن حضرت مي ‏باشد، زيرا که از لوازم بغض دشمنان است. دليل بر اين‏که مولي صاحب الزمان – عجّل اللَّه فرجه الشريف – دستور تخريب و ويران‏ سازي بناهاي اهل کفر و سرکشان و منافقان را صادر مي‏ کند، چند دعا و روايت است. از جمله:
۱ – در دعاي ندبه – که از امام صادق‏عليه السلام روايت شده است – آمده: کجاست ويران کننده بناهاي شرک و نفاق.

۲ – به روايت مفضّل، امام صادق‏ عليه السلام فرمود: قائم‏ عليه السلام پس از آن‏که شرق و غرب زمين را زير پا مي‏ گذارد، به کوفه و مسجد آن مي‏ آيد و مسجدي که يزيد بن معاويه – لعنة اللَّه عليه – پس از کشتن حسين بن علي ‏عليهما السلام بنا کرده، ويران مي ‏سازد، و نيز مسجدي که براي خدا نيست هرکه آن را بسازد ملعون است ملعون. [۱]
۳ – روايت علي بن ابراهيم بن مهزيار که در کتاب المحجّة سيد هاشم بحريني از مولاي ما صاحب الزمان ‏عليه السلام نقل شده آمده است: اي فرزند مهزيار! اگر استغفار شما براي يکديگر نبود – جز خواصّ شيعه که سخنانشان شبيه افعالشان است – هرکه روي زمين است هلاک مي‏ شد. سپس فرمود: اي فرزند مهزيار! – و دستش را دراز کرد – آيا تو را از خبر آگاه نسازم؟ هرگاه کودک بنشيند، و مغربي حرکت کند، و يماني راه بيفتد، و با سفياني بيعت شود، خداوند به من اجازه قيام خواهد داد، پس بين صفا و مروه با سيصد و سيزده مرد خروج مي‏ کنم، آن‏گاه به کوفه مي ‏آيم و مسجد آن را منهدم مي ‏سازم و بر اساس بناي نخستين آن بنا مي ‏نمايم، و آنچه از ساختمان‏هاي جبّاران پيرامون آن هست نيز ويران مي‏ کنم، و با مردم حَجّة الاسلام را بجاي مي ‏آورم و به يثرب (مدينه) مي ‏روم، پس حجره را خراب مي ‏کنم و آنچه در آن است – يعني آن دو – را تازه بيرون مي ‏آورم و دستور مي‏ دهم در سمت بقيع بر دو چوب خشک آن‏ها را به دار آويزند، پس آن دو چوب خشک از زير آن‏ها برگ مي‏ دهد، آن‏گاه مردم به فتنه‏ اي شديدتر از فتنه اوّل دچار مي‏ گردند، که آواز دهنده‏ اي از سوي آسمان بانگ مي‏ زند: فرو ببر اي زمين و بگير اين‏ها را، سپس بر روي زمين باقي نمي ‏ماند جز مؤمني که دلش را براي ايمان خالص کرده باشد. گفتم: اي آقاي من! پس از آن چه مي‏ شود؟ فرمود: بازگشت، بازگشت، رجعت، رجعت. سپس اين آيه را تلاوت کرد: «ثُمَّ رَدَدْنا لَکُمُ الکَرَّةَ عَلَيْهِمْ وَ أَمْدَدْناکُمْ بِأَمْوالٍ وَ بَنِينَ وَ جَعَلْناکُمْ أَکْثَرَ نَفِيراً»؛ [۲] (سپس شما را بر آنان غلبه دهيم و به اموال و پسراني مدد نماييم و تعداد شما را بيشتر سازيم.)
۴ – در بحار به روايت ابوبصير؛ امام صادق ‏عليه السلام فرمود: هرگاه قائم‏ عليه السلام بپاخيزد مسجد الحرام را خراب مي‏ کند تا به وضع سابقش درآورد، و مقام را به جايي که در آن بوده بازگرداند. [۳]
۵ – در حديث ديگري از آن حضرت آمده که؛ قائم ‏عليه السلام مسجد الحرام را خراب خواهد کرد تا به پايه اصلي خودش بازگرداند و مسجد الرسول‏ صلي الله عليه و آله را نيز به اصل خودش بازگرداند و خانه کعبه را به موضع خود برمي ‏گرداند و بر همان اساس بپا مي‏ دارد. [۴]
۶ – و در همان کتاب از غيبت شيخ طوسي به سند خود از امير المؤمنين ‏عليه السلام آمده که: ضمن سخناني از مسجد کوفه ياد کرد که از سفال و خشت و گل ساخته شده بود، فرمود: واي به حال آن‏که تو را منهدم سازد و واي به حال آن‏که خراب کردنت را آسان نمايد، و واي بر آن‏که با پخته شده (آجر) تو را بنا کند که قبله نوح را تغيير دهد، خوشا به حال کسي که با منهدم کننده ‏ات، قائم خاندانم بوده باشد که آنان خوبان امّت هستند. [۵]
۷ – و در همان کتاب، از ابوبصير ضمن حديثي که آن را مختصر کرده گفته است: هرگاه قائم بپاخيزد وارد کوفه شود، دستور مي ‏دهد مساجد چهارگانه منهدم گردد تا به اساس آن‏ها برسد و آن‏ها را مانند سايبان موسي ‏عليه السلام خواهد ساخت، و تمام مساجد را وسعت داده و بلندي‏ها (يا طبقه‏ها) را از بين مي ‏برد، به همان ترتيبي که در زمان پيغمبر صلي الله عليه و آله بوده، قرار مي ‏دهد، و بزرگراه‏ ها را وسعت مي ‏دهد که شصت ذراع خواهد شد، و هر مسجدي که بر سر راه باشد خراب مي‏ کند، و هر منفذي که به سمت راه عبور مردم، و هر بالکن و فاضلاب و ناوداني را که به طرف راه عمومي است مي ‏بندد، و خداوند فلک را در زمان او دستور کُند چرخيدن مي ‏دهد، تا آن‏جا که يک روز در زمان او همچون ده روز، و يک ماه مانند ده ماه و يک سال همچون ده سال از سال‏هاي شما مي‏ شود. پس چندي نمي‏ گذرد که سرکشان موالي [۶] در رميلة الدسکره خروج مي ‏کنند، ده هزار نفر شعارشان يا عثمان يا عثمان است، پس آن حضرت يکي از موالي را فرا مي‏خواند و شمشيرش را به او مي‏دهد، آن‏گاه او به سويشان مي ‏رود و آن‏ها را مي ‏کشد و احدي از آنان را باقي نمي ‏گذارد. آن‏گاه به سوي کابل شاه مي‏ رود و آن شهري است که هيچ کس پيش از او آن را فتح نکرده، پس آن را فتح مي ‏نمايد، سپس به کوفه روان مي ‏شود و در آن فرود مي ‏آيد که منزلش در آن خواهد بود و هفتاد قبيله از قبائل عرب را آواره مي‏ سازد. [۷]

(رک: مکیال المکارم؛ محمدتقی موسوی اصفهانی؛ مترجم: مهدی حائری قزوینی)
———————————————————————————–
[۱] بحار الانوار ۳۴:۵۳.
[۲] سوره اسراء، آيه ۶.
[۳] بحار الانوار ۳۳۸:۵۲.
[۴] بحار الانوار ۳۳۲:۵۲.
[۵] بحار الانوار ۳۳۲:۵۲.
[۶] شايد منظور از «موالي» غير عرب‏هايي باشند که در بلاد عربي سکونت گزيده‏اند، و «دسکره» نام ده و معبد نصاري و زمين هموار و خانه‏هاي عجميان که در آن‏ها شراب و ملاهي است مي‏باشد، معني بعضي کلمات اين حديث به طور تفصيل معلوم نيست، واللَّه العالم. (مترجم).
[۷] بحار الانوار ۳۳۳:۵۲.