از جهات موجب برای دعای بر فرج امام زمان علیه السلام حج آن حضرت است. شيخ صدوق در کمال الدين به سند صحيحي از محمد بن عثمان عمري روايت کرده است که گفت: صاحب اين امر هر سال در مراسم حج حاضر مي شود، پس مردم را مي بيند، آنها را مي شناسد و آنها او را مي بينند، ولي نمي شناسند. [۱]
ميگويم: از جمله رواياتي که دلالت مي کند بر استجابت دعا کردن براي حجّاج از جهت حجّ خانه خدا، حديثي است که در «من الا یحضره الفقيه» از حضرت صادق عليه السلام منقول است که فرمود: هنگامي که شامگاه عرفه شود، خداوند متعال دو فرشته را ميفرستد که چهره هاي مردم را جستجو کند، پس هرگاه کسي که خودش را به حج عادت داده بود نيابند، يکي از آن دو فرشته به ديگري مي گويد: فلان شخص در چه حال است؟ جواب ميدهد: خدا بهتر مي داند. پس مي گويد: پروردگارا! اگر فقر مانع از آمدنش شده او را غني گردان و اگر قرض دارد از او ادا فرماي و اگر بيماري سبب نيامدنش شده او را شفا بخش و اگر از دنيا رفته پس او را بيامرز و رحمتش فرماي. [۲]
اين حديث دلالت ميکند بر استحباب دعا کردن براي کسي که خودش را به حجّ عادت داده باشد، چنان که مخفي نيست.
(مکیال المکارم؛ محمدتقی موسوی اصفهانی؛ مترجم: مهدی حائری قزوینی)
———————————————————————————
[۱] کمال الدين ۴۴۰:۲.
[۲] من لا يحضره الفقيه ۱۲:۲.
آخرین دیدگاهها