در عصر غیبت صغری افراد زیادی از طرف حضرت صاحب الامر مورد عنایت قرار گرفته اند که یقین به وجود آن حضرت برای ایشان حاصل شده است از آن جمله است:
قطب راوندى از مردى اهل از استرآباد روايت کرده که به عسکر يعنى به سر من رأى رفتم و از مال امام عليه السلام سى دينار با من بود که يک دينار آن شامى بود و آنها را در کهنه پيچيده بودم پس به در خانه رفتم و نشستم ناگاه غلامى از خانه بيرون آمد و گفت: آن چيز که با خود آورد بده. گفتم: چيزى با خود نياورده ام. پس داخل شد و بيرون آمد گفت: با خود سى دينار آورده و در کهنه سبزى پيچيده و يک دينار از آنها شامى مي باشد چون اين علامت از او شنيدم مال را به او تسليم نمودم.
(دارالسلام در احوال حضرت مهدی علیه السلام؛ محمود عراقی)
آخرین دیدگاه‌ها