وظيفه ى مسلمانان در غيبت آن حضرت
اگر مسلمانان وضعيّت بد خويش را درك كنند و هواهاى نفسانى را از خود دور سازند و عقل را به قضاوت بگيرند و در اين بينديشند كه عاقبت كارشان به كجا كشيده و چگونه تفرقه و پراكندگى و از هم گسستگى و اختلاف دامن گيرشان شده و ثروت هايشان به تاراج رفته و حرمت شان هتك گرديده و خون هايشان ريخته شده است و چه طور از هر جهت (چه از لحاظ فرهنگى و چه از لحاظ اجتماعى و مادّى و …) به استضعاف دچار گشته اند و نيروهاى شيطانى همه همداستان شده اند و حمله هاى سهمگينى بر ايشان دارند تا تمام ارزش هاى معنوى و مادّى را از آنان سلب كنند … آرى، اگر اين ها را به خوبى درك كنند و موقعيّت فعلى خويش را دريابند و علّت ضعف و ناتوان ىشان را بررسى و ريشه يابى كنند، خواهند يافت كه ريشه ى اصلى تمام اين بدبختى ها و نابسامانى هايى كه گريبان گيرشان شده، نبودن يك زمامدار الاهى آشكارى است كه از سوى خدا و رسول او نصب گرديده باشد تا از بركت او وحدت يابند و يكپارچه شوند و صفوف شان منظّم و نيرومند گردد و در تمام امور زندگى و ريز و درشت مشكلات خود به او مراجعه نمايند و او از راه وحى و ملكات الاهى- كه خداى عزّ و جلّ به وى داده است- شؤون زندگى آنان را تدبير سازد و تنظيم كند.
هرگاه اين حقيقت را دانستند، ديگر تاب و قرارى برايشان نمى ماند و از غفلت و بى خبرى به در مى آيند و خواب از چشمان شان دور مى شود تا اينكه راه رسيدن به سعادت را بپيمايند و در پى خلاص شدن از تنگنايى كه در آن افتاده اند بكوشند و عظمت و بزرگى گذشته ى خويش را بازگردانند و به زندگانى برترى كه خداوند برايشان اراده فرموده نايل آيند.
قرآن كريم پايه و اساس كارى را كه به عهده ى مردم است برايمان ترسيم مى فرمايد و مسؤوليّت مردم را در انجام وظيفه براى رسيدن به هدف والاى زندگى و تغيير و تعويض جامعه ى تاريك به جامعه ى روشن به نور علم و فضيلت، در يك آيه ى كوتاه گوشزد مى دارد. خداى- تعالى- مى فرمايد:
إِنَّ اللَّهَ لا يُغَيِّرُ ما بِقَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُوا ما بِأَنْفُسِهِمْ[۱]
(همانا خداوند حال و وضع هيچ قومى را تغيير نخواهد داد تا اين كه خود، حالشان را تغيير دهند.)
آرى، رحمت خداوند- كه پيوسته و بى انقطاع بر بندگان فرو مى ريزد- به سان نور خورشيد است كه اشعّه ى خود را بر همه جا و همه چيز در زمين مى تابد و انسان تنها وظيفه دارد موانع را برطرف سازد و حجاب ها را كنار بزند.
خداى- تعالى- به فضل و رحمت خويش، رهبر و پيشوا و هدايت كننده ى مردم را تعيين فرموده و به وسيله ى رسول اكرم صلّى اللّه عليه و اله و سلم، به مردم معرّفى كرده است. بنابراين، وظيفه ى ما آن است كه از گناهان و زشتى هايى كه مرتكب شده ايم، به درگاه خداى- عزّ و جلّ- توبه كنيم و آمرزش بخواهيم و تصميم بگيريم كه خود را اصلاح كنيم و همه ى وظايفى را كه خداوند از ما خواسته است انجام دهيم. آنگاه متوجّه آن مصلح جهانى شويم و پيرامونش حلقه زنيم و براى يارىاش هم پيمان شويم و به درگاه الاهى الحاح و التماس كنيم كه ظهورش را زودتر برساند و فرجش را تعجيل فرمايد؛ پس از آن كه به طور علمى از طريق احاديث شريف و كتاب هايى كه درباره ى وجود مقدّسش تدوين گرديده نسبت به آن حضرت معرفت يافتيم.
منبع : سيماي حضرت مهدى (عليه السلام)در قرآن ؛ بحرانى، هاشم بن سليمان ناشر: نشر آفاق
مكان چاپ: تهران( ايران) سال چاپ: ۱۳۸۴ ه. ش
[۱] ( ۱). رعد( ۱۳): ۱۲.
آخرین دیدگاهها