يكى ديگر از ويژگى‏هاى مهمّ رهبران الاهى، بزرگوارى و گذشت و قدر شناسى آنان است. ميهمان نوازى ابراهيم خليل، گذشت و عفو يوسف صدّيق، بردبارى جناب ايّوب، و عطوفت بيكران خاتم انبياصلى الله عليه وآله وسلم همه گزارشگر روح بزرگ آنان است.

خُلق و خوى حضرت مهدى‏عليه السلام چون خُلق و خوى پيامبرصلى الله عليه وآله وسلم است و همان والايى‏ها و بزرگوارى‏هاى رسول خداصلى الله عليه وآله وسلم را دارد؛ پيامبرِ رحمتى كه دامنه‏ى عطوفتش به همه جا كشيده است و موافق و مخالف در برابر خُلق نيكوى او سر تسليم فرود آورده ‏اند.
يك روز امير مؤمنان ‏عليه السلام نگاهى به امام حسين ‏عليه السلام افكند و فرمود:
«خداوند از نسل او مردى را مى‏آفريند كه هم نام پيامبر شماست و در خلقت و خوى، شبيه اوست … با خروج او، ساكنان آسمان‏ها خرّم مى‏شوند.»[۱]
________________
[۱] محمّد بن ابراهيم نعمانى، كتاب الغيبة، به نقل از او: محمّد تقى موسوى اصفهانى، مكيال المكارم (عربى)۱: ۸۵ . عن أبي وائِل قالَ: نَظَرَ أمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيٌ‏عليه السلام إلَى الْحُسَيْنِ فَقالَ: «إنَّ ابْني هذا سَيِّدٌ كَما سَمّاهُ جَدُّهُ‏عليه السلام سَيِّداً وَ سَيُخْرِجُ اللَّهُ مِنْ صُلْبِهِ رَجُلاً بِاسْمِ نَبِيِّكُمْ يُشْبِهُهُ فِي الْخَلْقِ وَ الْخُلْقِ … يَفْرَحُ بِخُرُوجِهِ أهْلُ السَّماواتِ وَ سُكّانُها