دسته: مهدی در شعر و ادب فارسی

آقا ملا محمد جواد دزفولی (مهدی علیه السلام در شعر و ادب پارسی – قرن چهاردهم)

آقا ملا محمد جواد دزفولی متخلص به واصل (متوفاي ۱۳۵۵ قمري)   قصیده مهدویه این قصیده سروده شاعر توانای دزفولی در قرن چهاردهم است که از دیوان او چاپ کلیشه ای سال ۱۳۳۰ به خط ملا عبدالحسین حکاک متخلص به عارف نقل می شود. این...

ادامه مطلب

مهدی در شعر پارسی قرن پانزدهم – موسوی گرمارودی

گر بیایی کویر خسته ی شب ** گلشن مهر و نور می گردد گر بیایی به زیر پای طلوع ** چاه، راه عبور می گردد گر بیایی ستارگان سحر ** در نگاه تو رنگ می بازند گر بیایی کبوتران سپید ** لانه ها را دو باره می سازند من در این غار، خسته و دلتنگ...

ادامه مطلب

خواجوی کرمانی (مهدی علیه السلام در شعر و ادب پارسی – قرن هشتم)

کمال‌الدین ابوالعطاء محمودبن علی‌بن محمود، معروف به «خواجوی کرمانی» (زاده: ۶۸۹ ه.ق. در کرمان – درگذشت: ۷۵۲ ه.ق. در شیراز) یکی از شاعران بزرگ نیمۀ اول قرن هشتم است. آرامگاه خواجو در تنگ الله اکبر شیراز است. وی از شاعران عهد...

ادامه مطلب

محمد رفیع درمیانی (لامع) (مهدی در شعر و ادب پارسی قرن ۱۱ و ۱۲)

محمدرضا رفيع فرزند عبدالکريم درمياني متخلص به »لامع« از شاعران برجسته قهستان است. او در يکي از سال هاي ۱۰۷۶ تا ۱۰۷۷ همزمان با سقوط دولت صفوي در درميان به دنيا آمد. بخش عمده زندگي او با يکي از پرآشوب ترين دوران هاي تاريخ ايران...

ادامه مطلب

ابومنصور دقيقي(متوفاي ۳۷۰ ه.ق) (مهدی در شعر و ادب پارسی قرن چهارم)

ابو منصور محمد بن احمد توسی شناخته‌ شده به دقیقی (زاده ۳۲۰ – مرگ میان سال‌های ۳۵۶-۳۵۹ خورشیدی) شاعر بزرگ پارسی زبان بود. زادگاه وی بنا به روایات گوناگون، توس، بلخ، سمرقند و بخارا ذکر شده است. او از معدود شاعران ادبیات...

ادامه مطلب

ابن یمین فریومدی (مهدی در شعر و ادب پارسی قرن هشتم)

امیر فخرالدین محمود بن امیر یمین‌الدین طغرایی مستوفی بیهقی فریومدی، مشهور و متخلص به «ابن یمین» یکی از شاعران ایران در سده هشتم هجری است. پدرش ترک‌ نژاد بود و به روزگار سلطان محمد خدابنده در روستای فریومد از توابع شهرستان سبزوار...

ادامه مطلب

بدرالدین قوامی رازی (مهدی در شعر و ادب پارسی قرن ششم)

امیر بدرالدین قوامی از شاعران معروف نيمه اول قرن ششم هجرى است که به مواعظ و حکم و مناقب خاندان رسالت شهرت دارد. او به خبّاز معروف بود و علت اشتهارش به خباز آن بود که در اوايل حال نانوائى مى‌کرده و دکان خبّازى داشته است و خود در...

ادامه مطلب

میر داماد (مهدی علیه السلام در شعر و ادب پارسی – قرن دهم)

میر برهان‌الدین محمد باقر استرآبادی، مشهور به «میرداماد»، معلّم ثالث و متخلّص به اشراق، فیلسوف، متکلّم و فقیه برجسته دوره صفویّه و از ارکان مکتب فلسفی اصفهان است. میرداماد فرزند میر شمس الدین محمد استرآبادی مشهور به داماد و از...

ادامه مطلب

ادیب‌ الممالک فراهانی (مهدی علیه السلام در شعر و ادب پارسی – قرن چهاردهم)

محمدصادق ادیب‌ الممالک فراهانی، ملقب به امیرالشعرا و متخلص به امیری و پروانه ی شاعر، ادیب و روزنامه نگار دوره مشروطه. او در روز ۱۴ محرم سال ۱۲۷۷ (مطابق با ۱۱ مرداد ماه سال ۱۲۳۹ خورشیدی) در روستای گازران (شراء فعلی) اراک به‌ دنیا...

ادامه مطلب

حافظ (مهدی علیه السلام در شعر و ادب پارسی – قرن هشتم)

خواجه شمس‌الدین محمد بن بهاءالدّین حافظ شیرازی (حدود ۷۲۷ – ۷۹۲ هجری قمری)، شاعر بزرگ سده هشتم ایران (برابر قرن چهاردهم میلادی) و یکی از سخنوران نامی جهان است. بیش‌تر شعرهای او غزل هستند که به غزلیات حافظ شهرت دارند. او از...

ادامه مطلب

نظیری نیشابوری (مهدی علیه السلام در شعر و ادب پارسی – قرن یازدهم)

محمدحسین نظیری نیشابوری شاعر قرن یازدهم هجری (درگذشت: ۱۰۲۱ه‍. ق/۱۶۱۲م) از شاعران مؤلّف و صاحب سبک تاریخ شعر پارسی به‌ شمار می‌رود که بر جریانات شعری معاصر و بعد از خود تأثیری عمیق نهاد. او سراینده این بیت بسیار معروف است که به...

ادامه مطلب

صفای اصفهانی (مهدی علیه السلام در شعر و ادب پارسی – قرن چهاردهم)

حکیم صفای اصفهانی در سال (۱۲۳۱ ش – ۱۲۶۹ هجری) در شهر فریدون متولد شد. شاعر نامی محمود فرّخ در سفینه نام او را محمّد حسین نقل می کند. در آغاز جوانی به تهران رفت و هنوز بیست سال نداشت که به مسلک تصوف گرائید. وی سالیان دراز...

ادامه مطلب
Loading

مشاهده مقالات دسته خاص